
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل یا یونیسف از طولانی شدن طرح ممنوعیت آموزش دختران در افغانستان ابراز نگرانی کرده و گفته است که «آموزش و پرورش نباید گروگان سیاست باشد.»
پالوما اسکودرو، مدیر اجرایی حمایت و ارتباطات بینالمللی یونیسف روز شنبه، سوم ثور پس از دیدار یک مکتب دخترانه در کابل گفته است که دختران بالاتر از صنف شش علارغم وعدهی طالبان بر بازگشایی درب مکاتب دخترانه، یک ماه است اجازهی تحصیل ندارند.
موضوع آموزش دختران؛ طبق تعهد طالبان قرار بود در چهارم حمل درب تمام مکاتب به روی دختران باز شود اما دخترانی که در این روز پس از ۲۰۰ روز محرومیت به مکتب آمده بودند با درِ بستهی مکاتب روبرو شدند.
طالبان در روز چهارم حمل به دختران بالاتر از صنف ششم اجازهی ورود به مکاتب را ندادند و دختران مکاتب در کابل دست به اعتراض زدند و طالبان در عرض نیم ساعت این روند مسالمتآمیز اعتراض را سرکوب کردند.
دختران دانشآموز در مقابل رسانهها اعتراض کردند و با گریه پرسیدند که چرا؟ ما چه گناه داریم که نباید درس بخوانیم؟
این اقدام طالبان خشم مردم و جهان را برانگیخت و طالبان پس یک ماه هنوز هم برای بازگشایی درب مکاتب دخترانه هیچ گام موثری را برای حل این مشکل پیش نگذاشته اند.
مدیر اجرایی حمایت و ارتباطات بینالمللی یونیسف همچنان افزوده است که دختران دانشآموز نیاز جدی به حمایت دارند و او از کشورهای کمککننده خواسته است در راستای آموزش دختران توجه جدی داشته باشند.
او همچنان افزوده است که آمریکا به عنوان یکی از کشورهای اهداکننده به کمکهایش در افغانستان ادامه میدهد و موضوع ادامهی آموزش دختران یکی از اولویتهای سازمان ملل برای کودکان در افغانستان است.
یونیسف معاش ماهانه حدود ۲۰۰هزار معلم را در افغانستان میپردازد و به منظور کمک به آموزش دختران نیز ۳۵ میلیون جلد کتاب درسی نیز برای مکاتب افغانستان فراهم کرده است.
خانم اسکودرو میگوید: «این زمانی است که دختران بیشتر به ما نیاز دارند. آنها میخواهند به مکتب بروند و تحصیل کنند. آنان به من گفتند که میخواهند داکتر، انجنیر و معلم شوند.»
سه روز پیش هم تامس وست، نماینده ویژه آمریکا در امور افغانستان برای چندمین بار از طالبان خواست ممنوعیت آموزش دختران را لغو کند.
طالبان پس از گذشت هشت ماه هنوز به طوری جدی به این مسئله توجهی نشان نداده است و خشم جهان را در قبال وضع این محدودیتها نادیده گرفته است.