مجمع عمومی سازمان ملل به تاریخ ۳ دسامبر سال ۲۰۱۸ میلادی قطع‌نامه‌ای را تصویب کرد که طبق آن روز ۲۴ جنوری به عنوان «روز جهانی آموزش» شناخته شد. سازمان ملل هدف از این اقدام را «نقش آموزش در ایجاد صلح جهانی وتوسعه پایدار اعلام کرد.»
امروز ۲۴ جنوری (روز جهانی آموزش) است و یونسکو، مرکز علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل این روز را به پاس حمایت از حقوق زنان و دختران افغانستان که «ظالمانه» از آموزش محروم شده‌اند به نام دختران افغانستان اختصاص داده است.
زنان و دختران افغانستان نزدیک به ۵۰۰ روز می‌شود که از رفتن به مراکز آموزشی و مکاتب محروم شده‌اند و معاون دبیر کل سازمان ملل در پایان سفرش به افغانستان هشدار داد که اگر بر «طالبان» فشار وارد نشود یا جدول زمانی ارایه نگردد، محرومیت‌ها و ممنوعیت‌ها بر زنان و دختران ممکن است «۵۰ سال دیگر هم ادامه پیدا کند.»
این درحالی است که طبق آمارهای جهانی از نرخ سواد در هر کشور، افغانستان با فیصدی ۳۸.۲ درصد در انتهای فهرست قرار دارد و میزان خشونت به اشکال مختلف آن نیز در کشورهایی با سطح سواد پایین مشهود است.
در حال حاضر، میلیون‌ها دختر نزدیک به ۲ می‌شود که از رفتن به مکتب دور شده‌اند و همزمان با این محرومیت طولانی‌مدت، میزان ازدواج‌های اجباری، خودکشی و فرار از منزل نیز افزایش یافته است.
از سوی دیگر، محروم کردن دختران از آموزش به طور ضمنی به شکاف جنسیتی در جامعه دامن می‌زند و اعضای جامعه و حتی اعضای فامیل را از همکاری و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز دور می‌کند.
طبق آخرین تحقیقات انجام‌‌شده که پس از رویکار امارت اسلامی انجام شده، افغانستان با بیشترین شکاف جنسیتی در انتها و آیسلند با کمترین شکاف جنسیتی در صدر قرار گرفته است.
شکاف جنسیتی بیشتر به معنای عدم همکاری زنان و مردان است و طبق این تعریف، زنان و مردان افغانستان کمترین سطح همکاری را دارند و ممنوعیت‌هایی که اخیرا بر زنان تحمیل شده به بیشتر شدن این شکاف کمک می‌کند و عواقب سختی به همراه خواهد داشت.
طبق گزارش‌های موجود، پس از رویکار آمدن امارت اسلامی، میزان ازدواج زیر سن بعد از دو دهه دوباره افزایش یافته و بیماری‌های روحی و اختلالات روانی نیز در میان دختران اوج گرفته است.
آموزش از این جهت مهم است که زمینه یک زندگی مسالمت‌آمیز را مهیا می‌سازد و جامعه را طبق تعریف سازمان ملل از آموزش به سمت «صلح و توسعه پایدار» سوق می‌دهد.
به این دلیل است که هر اقدامی در راستای ممنوعیت تحصیل و راه‌کارهای تبعیض‌آمیز، تمام امکان‌های برای دست‌یابی به جامعه صلح‌آمیز و انسانی را تخریب می‌کند.
