خانم میرمن قمرگل، آوازخوان محبوب و پر آوازه افغانستان عصر روز جمعه، هژدهم قوس در دیار غربت چشم از جهان بست.

نزدیکان خانم قمرگل می‌گویند که او به اثر بیماری که عاید حالش گریده بود در شهر تورنتو، کانادا چشم از جهان بسته است.

قمرگل یکی از آواز خوانان معروف افغانستان بود که آهنگ‌های زیبای پشتو و دری وی از شهرت فراوان برخوردار است.

خانم قمرگل فرزند، گل شیرین خان در سال ۱۹۵۲ میلادی درقریه شگه ولایت ننگرهار دیده به‌جهان گشوده است.

قمرگل در زمانکه هفت سال داشت در عروسی‌ها و دیگر محافل خوشی‌های قریه‌اش آواز می‌خواند، آوازه هنرش در قریه‌ها پیچید تا سرانجام به ولایت ننگرهار رسید توجه هنردوستان را به سوی خود جلب کرد.

مردم ولایت ننگرهار از استعداد هنری او فیض بردند، بعد از وی درکنسرتهای و خوشی‌های قریه جات و ولایت ننگرهار دعوت مینمودند. او بنام خواننده محلی درسرلسر ولایت ننگرهار شهرت گرفت.

بعد ازیک مدت کوتاه او با استاد حفیظ الله خیال آشنا شد، استاد خیال از وی دعوت کرد، تا آهنگهایش را در رادیو افغانستان وقت ضبط کند تا مردم درسراسر کشور از شنیدن آوازش لذت ببرند.

در آن زمان نظر به سنتی‌بودن جامعه، تعداد محدود از خانم‌ها به هنر آوازخوانی رو میآورندند، خانم قمرگل نیز ازهمان جمله خانم‌های آزاده و محدود وقت بشمار می‌رفت.

قمرگل به دعوت استاد خیال اولین اهنگش را بنام (په ما مینه سترگی دی سری دی ….) و آهنگ دیگر بنام (زه انتظارکوم دستا د سترگو) را ضبط کرد که بعد از نشر آن آهنگ، نام قمرگل بسر زبانها افتاد.

خانم قمرگل درجمع هنرمندان با شهرت و محبوب زبان پشتو اخذ مقام کرد. بعداٌ خانم قمرگل درسن نزده سالگی با استاد زاخیل ازدواج کرد.

این زوج هنری بعد ازتشکیل خانواده بازهم با پشتکار وحوصله مندی بکارهای هنری شان ازهیچ گونه تلاش دریغ نکردند.

قمرگل با آهنگ زیبای ( ورو ورو کیژده قدمونه آشنا) سر زبان‌ها آمد و از طرف محمد ظاهر شاه، پادشاه وقت افغانستان به اخذ مدال طلا موفق شد.

آواز این هنرمند محبوب در کشور افغانستان محدود نماند، بلکه ازمرزها بیرون شتافت، طی کنسرت‌ها در مسکو، کشورهای آسیا میانه مانند تاجکستان، ازبکستان، ترکمنستان، ایران، پاکستان و کشور هند هنرنمایی کرد.

همچنان او از طرف صدراعظم وقت پاکستان مرحوم ذوالفقارعلی بوتو «پدر بی نظیر بوتو» درسال ۱۹۷۲ میلادی بحیث هنرمند جنجره طلایی افغان شناخته شد.

درسال ۱۹۸۳ ازطرف مرحوم ببرک کارمل ریس جمهور وقت افغانستان نیز ملقب به هنرمند حنجره طلایی گردید و مدال طلا بدست آورد.

درسال ۲۰۰۷ میلادی ازطرف حامد کرزی، رییس جمهور پیشین افغانستان لقب «بلبل افغانستان» را نصیب شد.

میرمن قمرگل درسال ۱۹۹۷ میلادی وطن ترک کرد و به کشور همسایه پاکستان اقامت گزید و درسال ۱۹۹۸ “میلادی به‌کشور کانادا با دو فرزندش «ایمل زاخیل و خیبر زاخیل» اقامت دایمی حاصل نمود.